(…) osobę niepełnosprawną trzeba przede wszystkim dostrzec, zbliżyć się do niej i wtedy dopiero można zobaczyć w niej zwyczajnego człowieka, który tak samo jak my, ma uczucia, talenty, ambicje, różne potrzeby i bardzo chce żeby go normalnie traktować”.

Anna Dymna

3 grudnia na całym świecie obchodzimy Międzynarodowy Dzień Osób z Niepełnosprawnościami. Święto to zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w 1992 roku.

W tym roku tematem przewodnim obchodów są innowacyjne rozwiązania wspierające włączenie społeczne osób z niepełnosprawnościami, m.in. poprzez zwiększanie dostępności.

Nasza szkoła Dzień Osób Niepełnosprawnych obchodzi cyklicznie. W tym roku głównych jego celem w naszej placówce było upowszechnianie idei tolerancji, otwartości i szacunku.

Na szkolnym korytarzu pojawiła się gazetka informująca o rodzajach niepełnosprawności oraz problemach z jakimi mierzą się na co dzień osoby z różnymi dysfunkcjami. Przez tydzień na godzinach wychowawczych nauczyciele wychowawcy  oraz nauczyciele wspomagający dyskutowali z uczniami na temat problemów osób z niepełnosprawnościami i wspierania pełnej realizacji ich praw oraz umożliwienia włączenia ich w życie społeczne.

Dodatkowo w dniach 9 i 14 grudnia naszą szkołę odwiedziły panie Aneta Bober i Iwona Stabryła – terapeutki zajęciowe ze Stowarzyszenia „Świetlik”. Panie na co dzień pracują z osobami z niepełnosprawnością intelektualną, zapewniając im rehabilitację społeczną, zawodową i ruchową, a także opiekę psychologiczną i pielęgniarską w formie zajęć w Warsztacie Terapii Zajęciowej. Przeprowadziły one dwudniowe warsztaty wyplatania choinek z wikliny papierowej w klasach 5b i 6b. Opowiedziały również jak wyglądają zajęcia w poszczególnych pracowniach w Warsztacie Terapii Zajęciowej oraz jak w sanockiej społeczności funkcjonują osoby z niepełnosprawnością intelektualną.

Ważne jest, by o osobach niepełnosprawnych nie pamiętać tylko w dniu ich święta, ale każdego dnia. Dlatego w naszej szkole codziennie staramy się, żeby nasi uczniowie czuli się akceptowani. Traktujemy ich tak, jak my chcemy, żeby nas traktowano.

Tekst: Aneta Zazulicz